نحوه جدايي خوان‌کارلوس گاريدو از تيم فوتبال پرسپوليس بدون‌شک چيزهاي زيادي را براي يادگيري رجال فوتبال ايران خواهد داشت.
به گزارش
هفت چشمه به نقل از خبرنگار ورزشي شبکه اطلاع‌رساني دانا؛ خوان‌کارلوس گاريدو در روزهايي به‌عنوان سرمربي جديد به جمع پرسپوليسي‌ها معرفي شد که پرسپوليس در بازار نقل‌وانتقالات شرايط چندان مساعدي نداشت و بسياري از ستاره‌هايش، من‌جمله امثال مهدي ترابي و دانيال اسماعيلي‌فر به‌فروش رفته و مهاجم تراز اولي هم در اسکواد اين تيم وجود نداشت. در اين وضعيت بود که گاريدو از ليگ الجزاير به خاورميانه برگشت و اين بار در ايران، مقابل رضا درويش نشست و با ارتش سرخ فوتبال ايران قرارداد بست.
در اين که گاريدو در آن مقطع سرمربي مناسبي براي پرسپوليس بوده يا نه، حرف و حديث بسيار است اما اين مربي اسپانيايي با کرنشي عجيب نسبت به تصميمات باشگاه و اعلام رضايت از وضعيت نقل‌وانتقالاتي قرمزپوشان، عملاً باشگاه را مقصر بازيکن نخريدن ندانست. هر چند در آخر قصه‌اش با پرسپوليس، به تصميمات مديران باشگاه اعتراض کرد و آنها را مقصر نخريدن بازيکن دانست اما به هر جهت، گاريدو در ابتدا با سياست‌ها موافق بود و نهايتاً به اين پي برد که وضعيت اسکواد تيمش مناسب نيست.
سرمربي پرسپوليس در نشست آخرش با مديريت باشگاه پرسپوليس در عرض کمتر از ۱۵ دقيقه براي جدايي توافق کرد و متذکر شد که دستمزدش را فقط تا همين نيم‌فصل اول مي‌خواهد و براي نيم‌فصل دوم چون کاري نکرده نيازي نمي‌بيند دستمزدي داشته باشد. همين يک مسئله براي کسي که مي‌خواهد چيزي ياد بگيرد، کافي است. گاريدو وقتي ديد که قرار نيست چيزي به تيم اضافه کند و در تيم بماند، عطاي ماندن را به لقايش بخشيد و با گرفتن حدود ۵۰ درصد از قراردادش، به رفتن راضي شد و چيز زيادتري نخواست.
فوتبال ايران در حالي که امثال آندره‌آ استراماچوني و مارک ويلموتس را به خود ديده، شايد گاريدو را برنتابد. سرمربي ايتاليايي و بلژيکي سابق تيم‌هاي استقلال و تيم ملي تا شيرۀ آخر وجود فوتبال ايران را کشيدند و فدراسيون و باشگاه را در فيفا و CAS بدنام کردند. اين شرايط براي گاريدو هم وجود داشت و اگر اخراجش مي‌کردند، مي‌توانست تا سنت آخر قرارداد خودش را با شکايت و شکايت‌کشي بگيرد اما چون کاري نمي‌کرد، پول بدون زحمت و کار را نخواست؛ درست برخلاف ويلموتس و استراماچوني!
پرسپوليس اگر چه اين فصل نتايج خوبي کسب نکرده و سبک بازي سرخ‌پوشان اصلاً مطابق ميل کارشناسان و يا هواداران نيست اما شانس بزرگي آورده که گاريدو اهل «مفت‌بري» نيست. ضمن آن که سرمربي اسپانيايي مدعي شده که خيلي دوست داشته با پرسپوليس راهي مرحله بعد ليگ نخبگان آسيا شود و براي اين که به اين هدفش برسد، برنامه‌ريزي خوبي براي نيم‌فصل دوم داشته و همچنين جذب يک وينگر و مهاجم با کيفيت در اولويت برنامه‌هاي او بوده که به هر طريق اتفاق نيفتاد.
با نتايج ضعيفي که سرمربي اسپانيايي کسب کرده بود، خود گاريدو هم کم‌کم به اين نتيجه رسيده بود که در پرسپوليس خواهان ندارد و به همين خاطر بعد از باخت تيمش به مس رفسنجان، به شکلي در رختکن از کوره در رفت که هيچ‌کس انتظارش را نداشت. داد و فريادهاي او در رختکن و کنايه‌هايش به برخي بازيکنان کار را به جايي رساند که آنها مجبور شدند مقابل سرمربي خود ايستاده و به او بگويند که اشتباه مي‌کند که اين مسئله، نفاق و شکاف را که از برخي جريانات خارجي متمول شکل گرفته، به اوج خودش رساند.
گاريدو در نشست با مديرعامل پرسپوليس از عملکرد محمدحسين کنعاني‌زادگان، مدافع به‌اصطلاح ملي‌پوش خود و اشتباهات عجيب در قلب دفاع پرسپوليس انتقادات زيادي داشت، همچنين از برخي بازيکنان مثلاً بزرگ‌تر تيم اما يک چيز را خيلي خوب فهميد؛ «در جايي که دوستت ندارند، نمان.» گاريدو رفت چون در رختکن کسي او را تاب نمي‌آورد، همه دنبال يک آناليزور بودند که انگار چوب معجزه نجات بشريت به دست اوست، همه از يک جريان خارجي خط مي‌گرفتند و همه مقابل سرمربي بودند؛ نه در کنارش.
انتهاي خبر/